Rouw ik wel goed?

Verrast was ik toen hij de ruimte binnen stapte. Voor mij stond een energieke, zeventig plusser. De gemiddelde leeftijd van mijn coachees ligt lager, veel lager. En het maakte me direct heel nieuwsgierig naar zijn levensverhaal.
Hij kwam voor een kennismakingsgesprek. ‘Welkom …, wees welkom’ was mijn begroeting en ik nam hem mee naar mijn coaching(woon)kamer.

Met een kop warme drank in de hand namen we de tijd om zijn verhaal en zijn vragen te onderzoeken.

We doken direct de diepte in. Ik stelde hem de vraag: wat maakt dat je hier bent, bij mij? Ieder mens kan immers rouwen? Zijn antwoord kwam niet direct.
Hij deed zijn verhaal, samen keken we naar de rouw getijden (het duaal proces model) op het bord en naar de transitiecirkel.

Hij had een prachtig dagboek meegenomen waarin hij alles had bijgehouden over het afscheid en zijn rouwproces. En ik mocht mee kijken en geraakt worden door de mooie foto’s en de liefdevolle verhalen.
En tijdens het vertellen kwamen zijn tranen, tranen van liefde, tranen van gemis, tranen van dankbaarheid.

Ook zijn vraag kwam tijdens de verstilling en vertraging naar boven: ‘ROUW IK WEL GOED’?’
En ik stelde hem de wedervraag ‘Wat maakt dat jij je afvraagt of je goed rouwt?’ En hij begon met glinstering in zijn ogen te vertellen over zijn toekomstplannen, de nieuwe liefde die lonkte. Vanwege zijn omgeving twijfelde hij, ‘kon het wel?’. ‘Was het niet te snel?’. Ik luisterde geboeid en geraakt door zijn levensenergie en zijn zorgvuldigheid.

En ik vertelde hem, ‘dit is nu rouwen’, ‘precies wat jij doet!’. Je beweegt tussen heden, verleden en de toekomst en vindt steeds de weg terug. Juist de pendel maken is heilzaam. Zou je in het verleden blijven hangen dan ‘stik’ je in de herinnering en raak je compleet overspoeld. Zou je alleen met de toekomst bezig zijn, dan vlucht je voor je emoties, die niet te vermijden zijn.

Ieder mens is uitgerust om te rouwen. Soms weten we niet hoe te rouwen en waar te beginnen, door hoe we dat vroeger leerden en door wat we meemaakten. Rouwen doen we daarom op onze eigen manier.
Belangrijk om te weten is dat als je lief kunt hebben, je ook kunt rouwen, want rouw is de achterkant van de liefde. Het is de ‘prijs’ die je betaalt voor het gehecht zijn.

Loop je daarin vast dan is het liefdevol naar je zelf toe om daar hulp bij te zoeken.

We kwamen tot de conclusie dat hij mij niet nodig had. Met dit kennismakingsgesprek kon hij weer verder! En hij wist me te vinden, mocht het nodig zijn.