Solange Boasman Verlies & Rouwbegeleiding
Jacob is 32 jaar. Hij is ambitieus en is twee jaar geleden conrector geworden op een scholengemeenschap. Hij heeft altijd veel energie in zijn carrière gestoken, maar daarbij zijn gezin niet verwaarloosd. Een halfjaar geleden werd Jacob getroffen door een ramp. Zijn tweelingbroer en maatje, Hendrik, kwam om het leven bij een ongeluk tijdens de vakantie. Sindsdien heeft Jacob zich nog veel meer dan eerst op zijn werk gestort. Met zijn vrouw Marieke, praat hij er niet over. Die heeft haar eigen verdriet om haar zwager die zij sinds haar tienerjaren kent. Hij wil Marieke niet nog meer belasten. Dat hij weinig vrienden ziet en niet meer aan sport doet, vindt hij niet zo erg – als zijn rector maar tevreden is.
Het is juist de rector van Jacob die het balletje aan het rollen brengt. Op een dag vraagt hij Jacob om even langs te komen voor een gesprek. Hij vertelt dan, dat hij zich zorgen maakt. Jacob praat alleen nog over werkzaken, en lijkt verder niet meer aanwezig te zijn. Zijn baas ervaart bijna geen contact meer. Tijdens het gesprek stort Jacob bijna in. Het lijkt alsof hij zich nu pas realiseert wat er gebeurd is. Hij geeft toe dat zijn wereld heel anders aanvoelt dan voor het ongeluk van zijn broer. Al zijn houvast ligt in zijn werk. In samenspraak met de rector gaat Jacob zich melden bij de bedrijfsarts, en hij krijgt een paar dagen vrij. De bedrijfsarts constateert een dreigende burn-out en raadt coaching aan.
“Ik ben niet heel, ik ben de helft van mijn bestaan. De andere helft heb jij meegenomen in het wonder van je heen gaan”
Bij begeleiding door coaching of counselling is er ruimte voor al je emoties, en ook voor al je klachten. Er is niet één “goede” manier van rouwen; we kijken wat voor jou het beste is. Je leert om je verlies en de grote verandering te verweven met jouw levensgeschiedenis en om je leven opnieuw vorm te geven. Je doet dit uiteraard in het tempo dat bij jou past. Counselling gaat daarbij wat dieper dan coaching.
Je bent je geliefde verloren. Je leven staat op z’n kop. Je hebt een heftige periode van afscheid nemen en praktische regeltaken achter de rug. Of misschien is het definitieve afscheid al iets langer geleden. Nu je leven in wat “rustiger” vaarwater is gekomen heb je vragen als “Wie ben ik zonder mijn geliefde?”, “Komt het ooit weer goed met mij?”, en “Word ik wel weer de oude?”.
Misschien pak jij het net zo aan als Jacob, en stort je je op je werk. Of misschien trek jij je helemaal terug, en isoleer je je van alles en iedereen. Waarschijnlijk doe je er alles aan wat maar in je macht ligt om jezelf en de zaken waarvoor jij verantwoordelijk bent overeind te houden. Maar je vraagt je in je achterhoofd wel af: “Hoe lang houd ik dit nog vol?”
Rouwen is een heel natuurlijk proces. Het is, zou je kunnen zeggen, de “achterkant” van de liefde die jij hebt voor je geliefde kind, partner, broer/zus of maatje. Iedereen krijgt met rouw te maken. Rouwen is niet het einde, rouwen spreekt onze veerkracht aan en ons vermogen om door te gaan. Soms kan je vastlopen in je rouw; dan blijf je proberen te overleven en vind je geen nieuwe manier van leven. Je ervaart dan erg veel stress, en kunt zelfs burn-out raken. Coaching of counselling is dan een goede manier om je verder te helpen. Praat er met je werkgever over. Zij heeft er veel belang bij dat je snel herstelt en in het arbeidsproces blijft.