Skip to main content
verlies van vader(land)

Een oceaan van verdriet en liefde

Over een paar uur hang ik boven de Atlantische Oceaan in een Dreamliner. Het is dezelfde oceaan die mijn vader en mij al bijna 42 jaar gescheiden houdt. De impact die dat afscheid en dat verlies had begint steeds meer en meer tot mij door te dringen. Dankzij mijn werk, dankzij zelfonderzoek, dankzij lieve mensen om me heen die mij zien en voeden.

Ik ga terug in de tijd. Een droom komt uit. Vanavond, lokale tijd, sta ik weer op mijn geboortegrond en ontmoet ik mijn vader.
Tien jaar heb ik hem niet gezien. En wat kijk ik er naar uit om hem ‘life’ te knuffelen. Ook vier ik, op 1e Paasdag, met hem zijn verjaardag. Hoe symbolisch is dat?

Het zal een bijzondere reis worden. Ik krijg nu al tranen wanneer ik eraan denk dat ik straks ook afscheid zal moeten nemen van hem. Afscheid nemen is door mijn eerste rauwe en ruwe afscheid, onbewust een thema geworden in mijn leven. Het liet diepe sporen na. Omdat ik vaak wegging zonder afscheid werd de rouw bemoeilijkt.

Steeds meer begin ik te begrijpen hoe ik tot 3 keer toe, in mijn meest vitale jaren, compleet burn-out kon raken. Er zat heel veel verdriet in mij, oud zeer. Een oceaan van verdriet en niet te adresseren liefde.
Een deel van die tranen kwam ik tegen tijdens een sessie met collega Jakob van Wielink. Samen maakten we ruimte voor mijn verwarrende emoties en mocht ik, in een veilige setting, de eerste tranen laten gaan.

Op Curacao zal ik op zoek gaan naar de stukken van mezelf, die ik als klein kind achter liet. Ook kijk ik uit naar de gesprekken met mijn vader over toen en nu en de momenten dat ik hem gemist heb. Ik wil ruimte maken voor het gemis en de rouw en zo extra ruimte maken voor vreugde in mijn leven. The best is yet to come!

Verdriet, verlies, pijn en rouw manifesteert zich in allerlei gedaantes. Ik heb er mijn werk van gemaakt. Niet voor niets. Met mijn gevulde, persoonlijke archiefkast mag ik iedere dag oefenen in voelen, onderkennen en rouwen om wat ik verloren heb of waar ik naar verlangd heb en niet kreeg. Mijn ervaringsdeskundigheid combineer ik met een behoorlijke portie kennis en nieuwsgierigheid om ook anderen te helpen bij diezelfde kostbare herkenning en erkenning, met vreugde en blijdschap in het vooruitzicht.

Daar zal deze reis ook over gaan. Ik verheug me op het vertrek!

Lees ook:


Omgaan met ziekte

Aangeraakt

de liefde blijft

Jouw laatste woorden

Rouwsignalen

eindevaluatie

Ik had het echt niet gedacht