Skip to main content
herinneringsboom

De boom

Gastblog van een van mijn cliënten – Riet Olsder

Mijn beide zusjes en ik zijn alle drie een dochter verloren. Mijn jongste zusje verloor haar dochtertje 2 dagen na de bevalling. Mijn zusje was al een tijd daarvoor opgenomen in het ziekenhuis. Daar heeft zij de MRSA bacterie opgelopen waar haar kindje aan is overleden.

Mijn oudste zus heeft haar dochter verloren aan een hersenvliesontsteking, vlak voor haar 19e verjaardag. 

Mijn dochter heeft haar laatste zware depressie niet overleefd. Ze heeft zelf voor rust gekozen.

We hebben samen gerouwd en kunnen elkaar troosten en begrijpen. Mijn jongste zusje heeft haar kindje niet zelf kunnen begraven door de omstandigheden. Ze heeft dat echt gemist. Ook is er geen plaats waar haar dochtertje wordt genoemd.  Dat doet pijn; alsof haar kindje er nooit geweest is. 

Ook daarom wilden we graag een ritueel om onze 3 dochters te herdenken en om hun namen te noemen, te laten horen aan de wereld.  We kozen voor een boom. In het herdenkingsbos bij Berkum in Zwolle konden we een lindeboom planten.

We hebben onze dochters een brief geschreven, die we aan de wortels van de boom hebben gelegd. Zo kan uit ons verdriet iets moois groeien. Daarna hebben we de aarde om de boom geschept met z’n drieën.

We hebben een mooi bloemstuk neergelegd; 3 grote rode gerbera’s met groen en roze omgeven. Ik heb een prachtig gedicht voorgelezen over het geven en krijgen van een naam.

Op het bord bij het bos staan de namen van onze dierbare dochters

Tamara, Patricia en Marinke.

 

Het gedicht – Je naam

In verwachting van het leven

Wordt ons een prachtig woord gegeven

Je naam 

 

Met letters die elkaar niet kennen

En heel voorzichtig moeten wennen

Aan de klank van het akkoord

Dat mooiste woord

Je naam

 

Ik schrijf het op regels, op muren, op ramen

Ik laat het versmelten met andere namen

Met liefde en met passie, met licht en met kracht

Met pijn en verdriet, met donker en nacht

 

Een woord dat door het leven zelf

wordt geademd en gekend

 

En meer nog dan alleen het heten

Laat weten wie je werkelijk bent

Je naam

 

Jouw naam is gehoord, is verteld, is geboren

Werd een verhaal, een gedicht een gebed

Jouw naam wordt aan het begin en aan het einde

Voor altijd op de kaart gezet

 

We vertellen je naam aan de mensen op straat

Aan de vogels, de bomen en de zee

En het kind van de wind dat niets vraagt en niets vindt

Draagt jou voorgoed met zich mee.

 

Het voert je naar de hoogste bergen

Naar toppen van onzichtbaar goud

Maar meer nog naar die plek van binnen

Waar ik zo zielsveel van je hou.

 

Waar ik je bewaar en waar ik je koester

Waar de tijd geen eind meer heeft

Waar liefde al mijn pijn verzacht

En waar dat woord

Voor altijd leeft

 

Je naam

 

Margreet Jansen

Lees ook:


herinneringsboom

De boom

Omgaan met ziekte

Aangeraakt

weggaan, afscheid, loslaten, verliesbegeleiding

Adios!

eindevaluatie

Ik had het echt niet gedacht